تاریخ انتشار : شنبه 23 آوریل 2022 - 17:31
کد خبر : 22093

دکترسیاوش نریمان

علی«ع»حقیقتِ همیشه جاریِ تاریخ

علی«ع»حقیقتِ همیشه جاریِ تاریخ

آفتاب دنا : در بادی سخن، زادروز عروج سرخ تندیس عدالت و شجاعت،معجزه پیامبر اسلام،علی علیه السلام را تسلیت می گویم. بلاتردید،واژگان و عبارات در دستِ اهل بلاغت و فصاحت از تبیین و واکاوی ابعاض و ابعاد امیر بیان و سلطان کلام،یعنی علی،درمانده اند و مستأصل.


آفتاب دنا -سیاوش نریمان،استادیار زبان و ادبیات فارسی- عرفانی دانشگاه.// در بادی سخن،زادروز عروج سرخ تندیس عدالت و شجاعت،معجزه پیامبر اسلام،علی علیه السلام را تسلیت می گویم.
بلاتردید،واژگان و عبارات در دستِ اهل بلاغت و فصاحت از تبیین و واکاوی ابعاض و ابعاد امیر بیان و سلطان کلام،یعنی علی،درمانده اند و مستأصل.
نادره انسانی که کعبه عشق،میلادگاهش بود و مسجد کوفه هم،مقتل و معراج سرخش.
ترجمان عینی بسیاری از آیات خداست و در شأن آن جامعِ کامل،آیه های شریفه ای بر قلب نازنین پیامبر خدا«ص» نازل شده است که شرح آن در این مجال و مقال،نمی گنجد.
علی،قرآن ناطق است و آینه تمام نمای اسماء و صفات الهی.
آن آیت عظمای خدا،جامع علوم اولین است و آخرین.
کدام عالم و علّامه را در سپهر علوم می شناسیم که با جرأت تام و تمام،ادعا کند که:«سَلونی قبلَ اَن تَفقُدونی» یعنی از من سؤال کنید پیش از آنکه مرا از دست دهید.
علم امام علی،نه اکتسابی و مدرسی که لدُنّی،افاضی و موهوبی است.
/دفتر عارف،سواد و حرف نیست/جز دل اسپیدِ همچون برف نیست/زاد دانشمند،آثار قلم/زاد عارف چیست، انوار قدم/
خود فرموده است:«من نقطه باء بسم الله هستم» و اگر رخصتم می دادند باء بسم الله را چنان تفسیر می کردم که خروار خروار کاغذ می شد.
در اقامه عدالت،بی نظیر است و اسطوره که بزرگ مستشرق اروپایی در این مورد گفته است:«قُتِلَ علیٌ لِشدّهِ عدلهِ» بدین معنا که علی به خاطر اقامه عدالت،شهید شده است.
تدوین منشور حکومتی اش به مالک اشتر،الگوی بی نظیری ست برای دموکراتیک ترین حکومت های جهان تا بدان تمثُُل جویند و از آن تمتُّعی بردارند.
به دو قرص نان جو بسنده می کند و از تمام مواهب دنیایی تنها به دو جامه پلاسیده اکتفاء می نماید.
در زهد و پارسایی،سمبل بی بدیلی ست که بر دهان مرکب دنیا و تمنیات نفسانی لجام زده و به سخریه اش گرفته است. به دلبستگان این دنیای مجازی هم نهیب زده که:«خداوند را فرشته ایست که هر روز ندا سر می دهد ای آدمیان،برای مردن،بزایید؛برای فنا شدن جمع کنید و برای خراب شدن هم بسازید.
صدالبته که زهد علی به معنای تارک دنیا شدنِ مطلق نیست بلکه استفاده از لذت های نشئه دنیا را با الهام گرفتن از قرآن برای بهره داری مثبت در طریق رضایتش،مذموم و ناپسند نمی شمرد.
امارت داری و حکمرانی را به هیچ می انگارد و جز برای احقاقِ حقوقِ فرودستان و دفع ستم جائران،آن را از آب بینی گوسفند هم کم بهاتر می خواند و بدان اقبالی نشان نمی دهد.
علی«ع» سلسله جنبان فتوَّت است و مقتدای فتیان.
در آوردگاه ها و غزوات نیز،رشادت ها،تهوُّرات و پهلوانی هایش را به عنوان ضرب المثل در تاریخ ذکر نموده اند تا جایی که برخی بدین خاطر او را فوق بشری تلقی کرده اند.
جوانمردان و عیَّاران در طول تاریخ هماره به جوانمردی و فتوتش، اقتداء کرده و طریقتش را چراغ راه خویش شمرده اند که ملًای رومی در مثنوی معنوی با این ابیات:/از علی آموز اخلاص عمل/شیر حق را دان منزَّه از دغل/در غزا بر پهلوانی دست یافت/زود شمشیری برآورد و شتافت/…….گفت من تیغ از پی حق می زنم/شیر حقم من،نه مأمور تنم/،فتوت و جوانمردی اش را ستوده است.
مکانت و منزلتش چنان عالی و جذاب است که شاعران عرب و عجم،در نعتش،چکامه ها سروده اند و او را مدح نموده اند .
امام شافعی،عشق علی«ع» را سپری در برابر آفات، تقسیم کننده دوزخ و بهشت و وصی پیامبر و همدم انس و جنّ می داند.
فردوسی نیز گفته است:/اگر چشم داری به دیگر سرای/به نزد نبیّ و علی گیر جای/.
حافظ راز نیز این چنین سروده است که:/دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند/و اندر آن ظلمت شب،آب حیاتم دادند/
و این تک بیتی اش که:/حافظ اگر قدم زنی در ره خاندان به صدق/بدرقه رهت شود همت شحنه نجف/
در شعر شاعران حکیمِ ادبیات ایران زمین که قدمتی هزار و دویست ساله دارد،نعت و ستایش امام علی،جلوه ای پررنگ دارد که مجال ذکر مصادیق آن در این وجیزه، امکان پذیر نیست.
متظاهران و مزوِّران را در بارگاه عدل علی،هیچ ارج و مقداری نیست و وجودشان را آفت جامعه علوی خود می داند تا جایی که خطاب به یکی از متملِّقان مجیزه گوی فرموده اند:«ای مردَک، من کوچک تر از آنم که بر زبان می رانی و بزرگتر از آنم که در دل می پنداری».
اهل رشوه و ارتشاء را برنمی تابد و کارگزاری را که به بهانه دریافت هدایایی از مردم،به رشوه گیری آلوده شده بود،بی درنگ عزل کرده است.
همچنین یکی از فرماندارانش را که به سفره رنگارنگ یکی از اغنیاء دعوت شده بود در حالی که مستمندان و فرودستان در حسرت لقمه نانی شب را به صبح می رساندند،معزول فرموده اند.
بی شک بشر امروز برای برون رفت از مشاکل و موانع سعادت خویش، بیش و پیش از هر زمان دیگر به منشور حکومتی آن امام خوبی ها نیازمند است تا با الهام از پرتوِ چراغ هدایتش،طرحی نو در افکند و به صلاح و رستگاری خویش دست یابد.
به پایان آمد این دفتر، حکایت همچنان باقی /به صد دفتر نشاید گفت وصف الحالِ مشتاقی.
سیاوش نریمان،استادیار زبان و ادبیات فارسی- عرفانی دانشگاه.
۲۱ رمضان۱۴۴۳
۱۴۰۱/۲/۳

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

همراه اول

گزارش تصویری

گردشگری

خبرگزاری های کشوری سایت‌های استانی