سرنوشت غم‌انگیز «بهزاد» در هیاهوی سیاسی‌کاری مسوولان/کهگیلویه و بویراحمد همچنان روی خط بیکاری

آفتاب دنا – سید ولی موسوی//در فرهنگ و آموزه های دینی ما کار کردن و در آوردن لقمه نان حلال برای خانواده جهاد در راه خداست.

قرآن کریم این کلام نورانی وحی، دغدغه مؤمنان در کسب و کار را در این می داند که به پاک و حلال بودن درآمد و تغذیه خود فکر می کنند.

همچنان که قرآن اصحاب کهف را مثال می آورد. آنان پس از بیداری از خواب سیصد و اندی ساله خود، دغدغه غذای حلال و پاکیزه را داشتند تا نور ایمانشان همچنان بدرخشد و خاموش نشود: «…تا ببیند کدام یک از غذاهای آن پاکیزه تر است و از آن، غذایی برایتان بیاورد» (کهف/۱۹)؛ از این رو؛ بر شخص مسلمان واجب است که در حدّ ضرورت و به قدر توان، کار کند و مخارج خود و خانواده اش را تأمین نماید.

پیامبر اکرم(ص) نیز کسب در آمد حلال را برای هر مسلمانی واجب دانسته است و تلاش و کار کردن در این راه را با جهاد برابر شمرده‎اند.

امروزه در سطح استان کهگیلویه و بویراحمد به دلیل مشکلات اقتصادی  و بالا بودن نرخ بیکاری در بین جوانان ، چه بسیارند جوانانی که فرسخها کیلومتر از خانه و کاشانه دور می شوند تا برای امرار معاش خانواده خویش تلاش کنند و ضمن تحمل سختیها و رنجها ،چه بسا دراین راه جان خودت را از دست دهند.

سید بهزاد  پوردانش جوان کهگیلویه وبویراحمدی از جنس همین جوانانی بود که در استان هرمزگان و شهر بندرعباس  مشغول  کار بود که در این راه جان خویش را به شکلی کاملا  تلخ و غم  انگیز از دست داد و زن و دو فرزند معصومش را برای همیشه تنها گذاشت. دو طفل معصوم حسین و معصومه پوردانش این روزها در غم  از دست دادن پدر در غربت  روزهای سختی  را می گذرانند.

روزهایی که بعدا، بزرگ و بزرگتر می شوند خلا وجود بابا را بیش از گذشته حس می کنند که بابای آنها  در حین انجام کار برای بدست آوردن لقمه ای نان حلال جان خویش را در غربت چه غریبانه از دست داد.

بهزاد پوردانش خادم الحسین بود که به رغم کارگر بودن اما در ایام محرم برای حضرت ابا عبدالله الحسین( ع) سنگ تمام می گذاشت و بانی  مراسمات  محرم در بخش لوداب بود.

جوانان این‌ مرز و بوم در عشق به حسین و اهل بیت عصمت و طهارت بی نظیرند که بهزاد پوردانش از نمونه های جوانان عاشق اهل بیت در اقصی نقاط ایران عزیز است. 

آیا زیبنده است که جوانان ما برای گذران زندگی و بدست آوردن درآمد حداقلی در فرسخها  کیلومتر دور از خانه و کاشانه این چنین جان خویش را از دست بدهند.‌

آیا  وقت آن فرا نرسیده است که مسئولان در قوای مقننه و مجریه  برای حل بیکاری جوانان و کمک به آنان  آستین  همت را بالا بزنند و برای حل این معضل  چاره اندیشی کنند.

دوران جوانی ، دوران امید وآرزو و  از بهترین دوران زندگی انسانهاست که باید از انرژی جوانی برای توسعه  و تعالی  در راه  رسیدن به کمالات انسانی و خدمت به همنوعان استفاده کرد.

نیرو و انرژی جوانی برای هر کشوری نیز یک  فرصت محسوب می شود که متاسفانه در جامعه  ایران علی رغم  شعارهای خوبی که  در زمینه جوانگرایی داده می شود ولی فرصتهای برابر و عادلانه برای اشتغال جوانان مهیا نمی شود.

به واسطه نبود کار و اشتغال ، جوانان  بسیاری سرگردان و حیران و نا امید از زندگی هستند که مسئولان  باید قدر این جوانان را بدانند و این را هم بدانند که همین جوانان خالقان  دفاع مقدس ،پیشرفتهای هسته ای و نانو و تکنولوژی بودند.

امیدوارم که مسئولان با سرکشی از خانواده محترم پوردانش که جوان خویش را که آراسته به فضائل  اخلاقی و انسانی و عاشق  اهل بیت بود و درغربت درحین انجام کار و امرار معاش برای زندگی از دست داده اند دلجویی کنند و بستر را برای کار و تلاش جوانان در راه آبادانی  وسربلندی ایران عزیز بیش از پیش فراهم نمایند، چرا که فردا دیر است.

در این حادثه تلخ و غم انگیز، اما روح انسان دوستی مردمان شهر بندرعباس و بیمارستان محمدی  آن در همکاری با بازماندگان بی نظیر بود هرچه در توان داشتند کمک کردند تا این غم  بزرگ را که در واژه ها نمی گنجد به بستگان تسلی خاطر دهند.

درود و سلام بر چنین مردمی که سرشار از محبت و عاطفه  انسانی هستند وبه این شعر زیبای سعدی کی می فرمایند چه عضوی بدرد آورد روزگار، دگر عضو ها را نماند قرار، معنا ومفهمومی دوباره بخشیدند.

امید می رود که با تدابیر مسئولان واشتغال برای جوانان دیگر شاهد این حوادث تلخ در ایران عزیز نباشیم.

روی سخن با مسوولان کهگیلویه و بویراحمد است تا دست از سیاسی کاری و کارهای بیهوده بردارند و به فکر اشتغال جوانان این استان باشند تا جوانانی مثل بهزاد مجبور به کوچ از استان برای کار با کوهی از مشکلات نباشند.