نظریه قرآن و دانشمندان علوم زمین از گسترش زمین و اشتقاق قاره ها

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آفتاب دنا  ، عبدرحمان چمن آرا دکتری تخصصی زمین شناسی در یادداشتی به نظریه قرآن و دانشمندان علوم زمین از گسترش زمین و اشتقاق قاره ها پرداخته است .در متن  این یادداشت چنین آمده است.

الهی بنده چه داند که چه می باید جست داننده تویی هر آنچه دانی آن ده

نظریه قرآن و دانشمندان علوم زمین از گسترش زمین و اشتقاق قاره ها

ءَ أَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَئهَارَفَعَ سَمْکَهَا فَسَوَّئهَا. وَ أَغْطَشَ لَیْلَهَا وَ أَخْرَجَ ضحَئهَا. وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَئهَاأَخْرَجَ مِنَا مَاءَهَا وَ مَرْعَئهَا.

آیا شما به خلقت سخت‏ترید یا این آسمانى که او بنا نهاده؟ سقفش را برافراشت و بپرداختش، (شبش را تاریک کرد و روشنایى‏اش را آشکار ساخت، و پس از آن زمین را بگسترد، و از آن آب بیرون آورد ((سوره نازعات))

خداوند فرموده بعد از خلقت زمین و آسمان زمین را گسترش دادیم و آبها را بیرون آوردیم. گسترش زمین در اینجا به معنی گسترش خشکی هاست. گسترش خشکی یعنی گسترش قاره ها و گسترش قاره ها یعنی جدا شدن آنها از همدیگر و گسترده شدن آنها در سطح زمین. همانطور که می دانید ابتدا قاره ها به هم متصل بودند (قاره واحد) بعداً از هم جدا شدند و آب (دریای تتیس) بین آنها را گرفت و این قاره ها در زمین گسترده و پخش شدند.

تئوری زمین ساخت ورقی: Plate Tectonics

آلفرد لوثار وگنر، (به آلمانی: Alfred Wegener) دانشمند، زمین‌شناس ، هواشناس آلمانی و ژئوفیزیکدان در ۱ نوامبر ۱۸۸۰ در شهر برلین متولد شد. شهرت اصلی این دانشمند بابت نظریه جابه‌جایی قاره‌هاست که آن را در سال ۱۲۹۴ خورشیدی ارائه کرد. این دانشمند پایه گذار دانش تکتونیک ورقی و زمین ساخت ورقی است. در سال ۱۹۱۵ آلفرد وگنر اظهار داشت که قاره ها در جای خود ثابت نیستند و بطور دائم در سطح زمین نسبت به هم جابجا می شوند و در حال گسترش هستند. این نظریه تحت عنوان نظریه زمین ساخت ورقه ای (اشتقاق قاره ها) شناخته می‌شود. این دانشمند که شاید بتوان او را پایه‌گذار دانش تکتونیک به مفهوم جدیدش دانست، دلایل متعددی را در تأیید نظریه خود ارائه داد که در رأس آنها می‌توان از شباهت باور نکردنی حاشیه آمریکای جنوبی و آفریقا نام برد. بر اساس این نظریه قاره های زمین دارای حرکت کند و آرام هستند.

آلفرد وگنر در کتابی که در سال ۱۹۱۵ منتشر کرد، اصول عقاید خود را با نام فرضیه اشتقاق قاره‌ها شرح داده‌است. او معتقد به وجود قاره‌ای عظیم به نام پانگه‌آ (به معنای همه خشکی‌ها) است که حدود ۲۰۰ میلیون سال پیش، شروع به قطعه قطعه شدن کرده و سرانجام قاره‌های امروزی را به وجود آورد.

این قاره چندین میلیون سال بعد به دو قاره بزرگ و گسترده لوراسیا (به انگلیسی:Laurasia) و گوندوآنا (Gondwana) تقسیم شد. لورازیا شامل آمریکای شمالی، گرینلند و بیشتر قسمت‌های آسیا و اروپای امروزی است؛ و گندوانا شامل آمریکای جنوبی، آفریقا، قطب جنوب، هندوستان و استرالیای کنونی است. مساحت لورازیا و گندوانا تقریباً مساوی بوده‌است. فاصله دو قاره لوراسیا و گندوآنا را دریای تتیس پر می‌کرده‌است. دریاهای سیاه و خزر (مازندران) و مدیترانه از بازمانده‌های دریای تتیس هستند. وسعت این دریای بزرگ اولیه را می‌توان بر اساس رسوبات بجای مانده که از جبل الطارق تا اقیانوس آرام امتداد یافته‌اند تشخیص داد. زیرا این رسوبات در کوه های پیرنه، آلپ، قفقاز، البرز، اطلس و هیمالیا یافت می شوند.

چیزی از تقسیم شدن پانگه آ نگذشته بود که آمریکا جنوبی و آفریقا نیز به صورت یک قطعه از گندوانا جدا شدند . بعدها با پدید آمدن اقیانوس اطلس جنوبی، این دو قاره نیز ازهمدیگر مجزا گشتند. در حدود ۶۵ میلیون سال قبل اقیانوس اطلس توسعه بیشتری به سمت شمال یافت، استرالیا از قطب جنوب جدا شد و هندوستان نیز شروع به حرکت به سمت شمال و پیوستن به آسیا کرد.

این نظریه بیشتر بر اساس شواهد موجود شکل گرفته بود لذا این فرضیه تا ۳۸ سال پس از فوت او، یعنی در سال ۱۹۶۸ میلادی که مدارک معتبری بر اساس اکتشافات مختلف مبنی بر جابجایی قاره‌ها به دست آمد، پذیرفته نشد. در زمان حیاتش، وی به علت خدماتش به هواشناسی و هم چنین پیشرو در زمینه تحقیقات قطب مشهور بود. دلایل وگنر برای جابه جایی قاره‌ها تشابه حاشیه قاره‌ها با هم که مانند یک پازل جور می‌شود و وجود فسیل‌های مشابه در بعضی قاره‌ها که زیستگاه‌های مشترکی داشته‌اند.

به طور کلی دلایلی که در کتاب وگنر برای درست بودن نظریه ی جابه جایی قاره ها ارائه شده اند ، که از توضیح هرکدام از این دلایل در اینجا صرف نظر می شود، که این دلایل عبارتند از :

۱-انطباق حاشیه قاره ها(حاشیه آمریکای جنوبی و آفریقا)

۲- انطباق کمربندهای کوهزایی قاره ها

۳- شواهد دیرین شناسی، جغرافیایی و اقلیمی گذشته

۴- شواهد به دست آمده ازبستر اقیانوسها

۵- دیرینۀ مغناطیسی

۶-سرگردانی قطبی

در نتیجه بین آیات قرآنی که از گسترش زمین خبر داده با نظریه های علمی دانشمندان علوم زمین کاملاً مکمل و تایید کننده آیات قرآنی است.