فرهنگ سازی عمومی زیربنای رشد و توسعه پایدار شهری

هر فعالیتی که انسان انجام می دهد اساسا به فرهنگ متکی است و فرهنگ نیز نتیجه مقررات نامدون (عرف و عادت) آداب و رسوم،سنتها،سبکها، و شیوه های متداول زندگی است.شهر وشهرسازی با فضاهایی سروکار دارد که انواع فعالیتها در چهارچوب متفاوت در آنها صورت می گیرد و در حقیقت به این فضاها معنی و مفهوم می دهد که این فعالیت ها تابع خصوصیات  فرهنگی جامعه ای است که صاحبان این فعالیتها بدانها تعلق دارند.به عبارت دیگر فرهنگ الگوهای رفتاری را وجود می آورد و سپس الگوهای رفتاری تعیین کننده و بیانگر چگونگی استفاده مردم از فضاها می شوند. که این الگوها می تواند نظام شهری   را در زمینه  روابط اجتماعی شکل بدهد که جز لایفنک شهر می باشد و نتیجه این الگوهای رفتاری که برگرفته از فرهنگ می باشد شهرگرایی است.اما سوال این است چگونه فرهنگ می تواند به  رشد شهر و توسعه پایدار کمک کند؟

شهر مجموعه ای پیچیده از تشکلات انسانی و فضای فیزیکی می باشد. لذا آنچه امروزه می تواند باعث رشد و پیشرفت این فضاها بشود موضوع فرهنگ صحیح استفاده از این فضاها که شامل امکانات عمومی و مبلمان شهری، وسایل حمل و نقل، و دیگر امکانات شهری که همگی با یک هدف خاص و آن  هم در جهت رفاه حال شهروندان تهیه می گردد. و این اخلاق و رفتار شهروندان شهری هست که می تواند با رفتار صحیح باعث ارتقاء این فضای بگردد و چهره شهر را زیبا بسازد و موجب پیشرفت شهر از همه جهت قرار بگیرد.سوال دیگر این است راه و روش دستیابی به این فرهنگ سازی چگونه مسیر می گردد ؟

اولین و مهترین موضوع در این زمینه ارائه یک قانون جامع در ارتباط با مسائل شهری از طرف دولت  و دوم رعایت قوانین شهری توسط شهروندان هر جامعه می باشد که باید بصورت یک امر مهم در زمینه فرهنگی نهادینه بشود و آن هم اول باید از خانواده شروع بشود و در مرحله بعدی سازمان های زیربط هم در این رابطه می توانند کمک به موضوع فرهنگ سازی در استفاده های از خدمات شهری بگردد.از جمله سازمان صداوسیما که امروزه نقش پررنگ در فرهنگ عمومی دارد می تواند با برنامه سازی مفید و کارساز در مورد شهر و خدمات شهری و گام مفیدی در جهت حل مشکلات شهری بردارد از دیگر سازمان های که خود مجری طرح های شهری  می باشد شهرداری ها هستند که می تواند همزمان با ارائه خدمات شهری نحوه استفاده از خدمات را ارائه بدهند که خود در مرحله اول موجب رشد فرهنگ شهرگرایی و از سوی دیگر  موجب کاهش هزینه های بازسازی و ترمیم این خدمات شوند. لذا این امر با طرح یک برنامه ریزی جامع شهری و مشارکت شهروندان در اجرا و پیاده سازی این برنامه و همچنین بالا بردن سطح آموزش همگانی در رابطه با شهر و شهرگرایی میسر می گردد.

در نهایت با برنامه ریزی جامع از طرف دولت و همکاری و مشارکت مردم در طرح های شهری که از طریق آموزش عمومی از طریق سازمان های ارتباطی نظیر صدا وسیما، آموزش پرورش و تبلیغات صمعی بصری در زمینه فرهنگ و شهرگرایی می توان آرمان شهری متاسب با الگوهای روز دنیا داشت که نتیجه این رشد به توسعه پایدار ختم می گردد. امید است شهر یاسوج با توجه به معضلات و مشکلاتی که در زمینه بالا ذکر گردید با مشارکت هر چه بیشتر مردم و دولت حل گردد وشاهد رشد و شکوفایی در زمینه شهری  و فرهنگ شهرنشینی باشیم.

*محمد ادیبی زاده کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری