شعری به یاد عزیزانم خانواده دکتر دانشی

آفتاب دنا : سیده زهرا سیف السادات //شعری به یاد عزیزانم ”زنده یاد مرحومه نرگس خوبانی و فرزندانش طاها و ایلیا دانشی” (خانواده دکتر سید عبدالهادی دانشی متخصص مغز و اعصاب) که در حادثه تلخ سقوط هواپیمایی آسمان بر فراز کوه دنا ، بسوی آسمان پرکشیدند، اما یاد و خاطراتشان تا ابد در اذهان ماندگار است.

دلم غم دارد و دست خودم نیست

گلم نرگس دگر در باغ ما نیست

کسی داند که اندوه دلم چیست؟

دریغا! غنچه های نرگسم نیست

دلم خون است، طاها! ایل من نیست!

دنا ای بی مروت، این چه رسمیست؟

همی گوید پدر، کاشانه خالیست

که اشک از دیدگان خلق جاریست

به هر برزن روم یک حرف باقیست

سخن از خوبی و الطاف هادیست

دمی بوید چویل این غنچه ها کیست؟

که بوی عطرشان بر قله حاکیست

ز کوه و سوز سرما آه سردیست

که گلچین کرده ایزد، صعب دردیست

به هر سو بنگرم قندیل و برفیست

که ارض از جامه ی خود نیز شاکیست

خداوندا تو گویی صبر کافیست؟

ولیکن داغ دل یک عمر باقیست

به جز شیون دگر کاری ز من نیست

ز حال این پدر، سنگ هم بگریست

سیده زهرا سیف السادات

اسفندماه ۱۳۹۶