((دغل باز کیست؟))

نسیم دنا : سید محمد رضا نصیب //این منزل آخرت(بهشت) را تنها برای کسانی قرار می­دهیم که در روی زمین قصد برتری(جاه و شهرت) و قصد فساد ندارند. قصص/۸۳

نفس خس گر جویدت کسب شریف/ حیله و مکری بود آن را ردیف

نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی، نماینده درک و شعور مردم است اگر خدای ناکرده عصاره و چکیده مردم در مجلس، حداقل ادب رادر گفتار و رفتار خود نتواند رعایت کند، شور و شعور و درک مردم دیار خود را در محضرنمایندگان سایر استان ها زیر سوال می­برد.

با خبر شدیم یکی از کاندیداها بعد از انتخابات روز جمعه در جمع هواداران خود، رقیبان خود را دغل باز خطاب کرده. خطاب به ایشان باید گفت شما که مغرورانه و از روی ذوق زدگی چنین اصطلاح توهین آمیز را در مورد رقیبان به کار می­برید، آیا نمی دانید در ادبیات سیاسی عصاره و چکیده و به اصطلاح نخبه مردم خود هستید و اگر با این ادبیات توهین آمیز وارد مجلس شوید، خسارات جبران ناپذیری برای مردم دیار خود به جا می گذارید. همانطور که هنوز خسارت های جبران ناپذیر دوره گذشته در ذهن مردم پاک نشده است. اگرقرار باشد اصطلاح دغل بازی در جای مناسب خود به کار گرفته شود مناسب ترین مصداق این اصطلاح توهین امیز را باید در خود و بعضی از اطرافیان خود جستجو کنید که برای حفظ منافع خود به هیچ کدام از اصول انسانی و اخلاقی در انتخابات پایبند نبودید. از تطمیع و تهدید و سایر شیوه های دغل کارانه برای جمع اوری آرا استفاده کردید. دغل باز کسی است که به برکت جمهوری اسلامی ثروت اندوخته و با آن شعور و عزت مردم را هدف قرار داده است. چه طور می توانی خود را پیروز انتخابات معرفی کنی در حالی که حداقل های اخلاق انتخاباتی را رعایت نکردید و از هر شیوه ای عقلانیت و انسانیت را مورد هجمه قرار دادیدو بعضی دوستان شما هر ترفندی را برای رأی اوردن مورداستفاده قراردادند. از محدود کردن تعرفه ها در شعبی که احساس می شد رقبا از شما جلوترند تا تطمیع مالی و اداری و ده ها ترفند دیگر…

آقای… چه طور می خواهی در پیشگاه خدا جوابگو باشید.مواظب باش اسبی که به هر شیوه برآن سوار شده ای اسب سرکشی است اگر افسارش رها شود زمین خواهی خورد. آنچه که طبق تجربیات گذشته یادم هست پیروز انتخابات، در تمام ادوار گذشته از عموم مردم تشکر می­کردند و خود را نماینده تمام مردم می دانستند، ولی شما بر خلاف اصول و آداب اخلاقی، از روی غرور رقیبان خود را دغل باز نامیدید. مایه بسی تاسف است اگر این اصطلاح از زبان یک جوان در کف خیابان بیرون می­آمد عادی جلوه می کرد و جای گلایه نبود. تاسف و ناراحتی جایی است که این اصطلاح زشت از زبان عصاره و چکیده مردم مظلوم این دیار بیرون آمده آن هم کسی که قرار است جایی پا بگذارد که مدافع حقوق و پی گیر مطالبات پایمال شده آنها در چهار سال گذشته باشد. نکند با این ادبیات پا در مجلس بگذارید که بی تدبیری شما در دور گذشته خسارتش کمتر از این بداخلاقی های سیاسی است چون در این ادبیات شعور مردم را هدف قرار داده اید و موجب تحقیر آنها در کشور خواهید شد .

اگر حضور در مجلس را ابزاری برای ارضای حس شهرت و قدرت طلبی خود قرار داده باشی، مطمِئن باشید تاریخ از شما به خوبی یاد نخواهد کرد و هرگز آبرویی برای خود باقی نخواهید گذاشت.. چوب خدا صدا ندارد. با شور و شعور مردم بازی کردن تاوان سنگینی دارد و نفرین دلسوزان و حقوق از دست دادگان این دیار دامن تو را خواهد گرفت.