به شبکه‌های اجتماعی نیاز داریم

بدون شک شبکه‌های اجتماعی مجازی به مرور تبدیل به رسانه‌های غالب درعصر اطلاعات شده‌اند و هرجامعه‌ای که می‌خواهد به‌طور طبیعی در این عصر به حیات خود ادامه دهد، نیازمند این شبکه‌هاست چراکه، تحولات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در جوامع مدرن و گسترش شهرها و توسعه جغرافیایی انسانی از یک طرف و تغییر سبک زندگی خانواده‌ها همچنین گروه‌ها وسازمان‌ها و نهادهای دولتی و غیردولتی باعث شده که همه به این شبکه‌ها نیاز داشته باشند. در این روزها که مردم از هم دورشده‌اند و فاصله‌های جغرافیایی زیاد شده و سبک زندگی مردم تغییرکرده است، چطورمی‌توانند با هم ارتباط نداشته باشند؟ مردم نیاز به رسانه دارند تا ازاخبار و رویدادها آگاه شوند و ازمحیط اطراف و جامعه خود اطلاع داشته باشند و این شبکه‌های اجتماعی رسانه تکمیلی درکنار روزنامه‌ها و رادیو و تلویزیون هستند و می‌توان گفت که این شبکه‌ها نیاز ضروری بشر امروز هستند و کسی نمی‌تواند این نیاز را انکار کند. نفی کردن این شبکه‌ها به‌مثابه این است که ما بخواهیم روستاها را به شهر تبدیل کنیم اما ازاسب برای تردد استفاده کنیم. همانطور که شهرها گسترده می‌شود نیازبه وسایل و امکانات روز زندگی مانند هواپیما، قطار، تلفن و…بیشتر می‌شود وزمانی که سبک زندگی‌ ورفتارها به تبع پیشرفت‌ها تغییر پیدامی‌کند نیاز به داشتن وسایل ارتباطی مانند وآتس‌آپ، وایبر، فیس‌بوک و اسکایپ و… نیز ضرورت می‌یابد چراکه انسان موجودی اجتماعی است و اگر وسیله‌های ارتباطی نباشد ازهم دور شده و ارتباط‌ها گسیخته می‌شود. درحال حاضر ۵، ۶ میلیون نفرایرانی درخارج ازکشورزندگی می‌کنند. این تحرک جغرافیایی و مهاجرت و جابه‌جایی‌ها باعث شده که مردم از هم دور شده و نیاز به ارتباط داشته باشند. زمانی که سبک زندگی کردن و نوع تفکرات افراد تغییر پیدا می‌کند لاجرم وسایل ارتباطی هم باید مجهز به قابلیت جدید شود. مردم جامعه نیاز دارند که اطلاعات خود را با دیگران مبادله کنند و این تبادل با ارسال متن و عکس و فیلم صورت می‌گیرد و این وسایل ارتباطی با قابلیت‌های جدیدی که دارد به نیازهای جدید افراد جواب می‌دهد چراکه جامعه نیاز به صحبت و تبادل اطلاعات دارد. دنیای مجازی و شبکه‌های جدید ارتباطی غیر قابل کنترل هستند و نمی‌توان آنها را به شکل سنتی و قدیمی محدود و کنترل کرد اما می‌توان با آموزش از تهدیدهای آن جلوگیری کرد. با دادن آموزش به خانواده‌ها و فرزندان می‌توان استفاده از این شبکه‌های مجازی را تبدیل به فرصت کرد. یکی از راه‌ها می‌تواند تدوین دروسی باشد که در مدارس و دانشگاه‌ها استفاده شود و در آن دروس شناخت وسیله‌های ارتباطی و شبکه‌های مجازی و کارکرد آنها توضیح داده شده و فرصت‌ها و تهدیدات این شبکه‌ها معرفی شود. به اعتقاد من دیگر کنترل‌های فیزیکی درحوزه شبکه‌های مجازی و وسایل ارتباطی جدید پاسخگو نیست و جواب نمی‌دهد و تنها راه کنترل شبکه‌های مجازی درعصر حاضر آموزش است تا مردم با گرفتن آموزش‌های لازم به قدرت تشخیص برسند و زمانی که مردم به این تشخیص برسند تصمیم‌گیری می‌کنند. در دورانی که میلیون‌ها نفردر کشور از تحصیلات و سواد بالایی برخوردارند و گروه‌های اجتماعی زیادی در این رسانه‌ها فعالیت می‌کنند تنها آموزش است که می‌تواند کارساز باشد و نمی‌توان بالای سر هر کسی نگهبان و پاسبان گذاشت. اگر با برخورد مدرن و آموزش و از طریق تدوین نظام حقوقی مردم مجهزبه کسب قدرت تصمیم‌گیری شوند خواهیم دید که همین مردم به وسایل ارتباطی و شبکه‌های مجازی به‌عنوان یک فرصت نگاه می‌کنند..